7. De må heller ikkje verta avgudsdyrkarar liksom nokre av dei. For det står skrive: Folket sette seg ned og åt og drakk, og så stod dei opp og gav seg til å dansa.
8. Lat oss heller ikkje driva hor liksom nokre av dei dreiv hor, så tjuetre tusen menneske fall på ein dag.
9. Heller ikkje må vi setja Herren på prøve, liksom nokre av dei gjorde, dei som vart drepne av ormane.
10. Og de må ikkje vera misnøgde og klaga, liksom nokre av dei gjorde, dei som vart drepne av tyningsengelen.
11. Det som hende dei, skulle vera til åtvaring; det er skrive til rettleiing for oss, og til oss er dei siste tider komne.
12. Difor må den som trur at han står, sjå til at han ikkje fell.
13. De har ikkje møtt noka freisting som menneske ikkje kan stå imot. Og Gud er trufast; han skal ikkje la dykk verta freista over evne; men han skal gjera både freistinga og utgangen slik at de kan halda det ut.
14. Difor, mine kjære, hald dykk frå avgudsdyrking!
15. Eg talar til dykk som til forstandige menneske. Døm sjølve om det eg seier!
16. Velsignings-kalken som vi velsignar, gjev han ikkje del i Kristi blod? Brødet som vi bryt, gjev det ikkje del i Kristi lekam?
17. Fordi det er eitt brød, er vi alle éin lekam. For vi har alle del i det eine brødet.
18. Sjå på Israels-folket! Har ikkje dei som et av offeret, del i det som skjer på altaret?
19. Kva meiner eg så? At avgudsoffer gagnar, eller at ein avgud er noko?