14. Difor, mine kjære, hald dykk frå avgudsdyrking!
15. Eg talar til dykk som til forstandige menneske. Døm sjølve om det eg seier!
16. Velsignings-kalken som vi velsignar, gjev han ikkje del i Kristi blod? Brødet som vi bryt, gjev det ikkje del i Kristi lekam?
17. Fordi det er eitt brød, er vi alle éin lekam. For vi har alle del i det eine brødet.
18. Sjå på Israels-folket! Har ikkje dei som et av offeret, del i det som skjer på altaret?
19. Kva meiner eg så? At avgudsoffer gagnar, eller at ein avgud er noko?
20. Nei, det heidningane ofrar, ofrar dei til vonde ånder og ikkje til Gud. Men eg vil ikkje at de skal ha samfunn med vonde ånder.
21. De kan ikkje drikka både Herrens kalk og kalken åt vonde ånder. De kan ikkje vera med ved Herrens bord og ved bordet åt vonde ånder.
22. Eller torer vi eggja Herren til harme? Er vi sterkare enn han?
23. Alt har eg lov til, men ikkje alt gagnar. Alt har eg lov til, men ikkje alt byggjer opp.
24. Ingen må søkja sin eigen bate, men det som batar den andre.
25. Alt som vert selt på torget, kan de eta med godt samvit utan å spørja om det er offerkjøt.
26. «For jorda og alt det som fyller henne, høyrer Herren til.»
27. Om ein vantruande bed dykk til seg, og de gjerne vil gå, så et med godt samvit alt som vert sett fram for dykk, utan å spørja etter.