12. Lat det gå deira stormenn ¬som Oreb og Se’ebog alle deira fyrstar ¬som Sebah og Salmunna!
13. For dei seier:«Vi vil ta Guds bustader ¬i eige.»
14. Min Gud, lat dei verta ¬lik ein kvervlande tistel,lik halmstrå som fyk ¬for vinden.
15. Som elden brenner opp ¬ein skogog logane set fjell i brann,
16. så må du jaga dei ¬med ditt uverog skræma dei med din storm.
17. Lat deira andlet raudna ¬av skam,så dei spør etter ditt namn, ¬Herre.
18. Lat dei skjemmast ¬og skræmast for alltid,lat dei verta vanæra ¬og gå til grunne!