5. Menneskeleg møde ¬er dei frie for,dei vert ikkje plaga som andre.
6. Difor er hovmod ¬deira halsband,valdsferd er kappa ¬dei sveiper seg i.
7. Vondskapen strøymer ¬frå deira indre,deira hjartans tankar ¬trengjer seg fram.
8. Dei spottar ¬og talar i vondskap,ovanfrå trugar dei ¬med trengsle.
9. Dei lyfter munnen ¬mot himmelen,og tunga fer ikring på jorda.
10. Difor vender folk seg til dei,og mykje vatn syg dei i seg.
11. Dei seier: «Korleis skulle Gud ¬vita om det?Har Den Høgste ¬kjennskap til noko?»
12. Ja, så er dei gudlausesom støtt er trygge ¬og aukar sin rikdom.
13. Fåfengt har eg halde ¬hjarta reintog vaska mine hender ¬til teikn på uskyld.
14. Endå vart eg plaga heile dagen,kvar morgon vart eg tukta.
15. Hadde eg sagt: ¬«Såleis vil eg tala»,då hadde eg svike ¬dine søners ætt.
16. Så tenkte eg etter, ¬ville skjøna dette;mødesamt var det for meg
17. – til dess eg gjekk inn ¬i Guds heilagdom;då skjøna eg ¬korleis det går dei til sist.