16. Lat døden koma over dei,lat dei levande fara ¬til dødsriket!For vondskap har dei ¬i heim og hug.
17. Men eg vil ropa til Gud,og Herren skal frelsa meg.
18. Både kveld og morgon ¬og midt på dagenmå eg klaga og sukka.Han vil høyra når eg ropar,
19. fria meg frå striden ¬og gje meg fred,endå mange går imot meg.
20. Gud skal høyra meg ¬og audmykja dei,han som frå eldgamal tid ¬sit på trona. SelaFor dei snur ikkje omog har ikkje age for Gud.
21. Fienden legg hand ¬på sine vener,skamlaust bryt han si pakt.
22. Hans tale er sleipare enn smør,men i hjarta ¬tenkjer han på strid.Hans ord er mildare enn olje,likevel er dei ¬som dregne sverd.
23. Kast di bør på Herren,han vil syta for deg!Aldri i æve skal hanla den rettferdige rikkast.
24. Men du, Gud,støyt drapsmenn og svikararned i den djupe grav,så dei berre får helvta ¬av sine dagar.Men eg set mi lit til deg.