18. I dei høgaste fjell ¬har steinbukken sin heim,i bergskortene ¬finn grevlingen livd.
19. Du skapte månen ¬til tidarmerke,og sola, ¬som veit når ho skal glada.
20. Du sender mørker, ¬og natta kjem;då krek dei fram, ¬alle dyr i skogen.
21. Unge løver brøler etter rovog krev at Gud skal gje ¬dei føde.
22. Så renn sola, dei smyg seg bortog legg seg til ro i sine holer.
23. Då går mennesket ¬til si gjerning,vil gjera sitt arbeid ¬alt til kvelds.
24. Herre, kor mange ¬dine gjerningar er!Og alle har du gjort dei ¬med visdom;jorda er full av det du ¬har skapt.
25. Der er havet, så stort og vidt,med ei uteljande mengdav små og store dyr.
26. Der går skipa, der er Leviatan,som du har skapt ¬til å leika seg i havet.
27. Alle ventar dei på deg,at du skal gje dei mat i rette tid.
28. Du strøyer ut, ¬og dei kan sanka;du opnar handaog mettar dei med gode gåver.
29. Løyner du ditt andlet, ¬vert dei gripne av redsle;tek du livsanden frå dei, ¬døyr deiog vert atter til jord.
30. Du sender din Ande, ¬og liv vert skapt,heile jordflata nyar du opp att.
31. Gjev Herrens ære må vara evig,og Herren gleda seg ¬over sitt verk!
32. Når han ser på jorda, skjelv ho;når han rører fjella, ryk dei.
33. Eg vil syngja for Herren ¬heile mitt livog prisa min Gud ¬så lenge eg er til.
34. Gjev Herren ¬må ta vel imot mitt kvad,så eg kan gleda meg i han.
35. Lat syndarane kverva frå jorda,lat ingen gudlaus finnast meir!Lov Herren, mi sjel! Halleluja!