8. Spottarar øser opp heile byen,men vismenn får vreiden ¬til å stilna.
9. Når ein vis mann ¬har sak med ein dåre,vert det bråk og lått og inga ro.
10. Dei blodtyrste hatar ¬ein heidersmann,men dei ærlege tek seg av han.
11. Ein dåre gjev luft ¬for alt sitt sinne,men ein vismann held det att.
12. Ein hovding ¬som høyrer på lygn,får berre skarvar til tenarar.
13. Fattigmann og valdsmann ¬møtest,Herren gjev begge augneljos.
14. Når ein konge dømer ¬dei fattige rettferdig,står hans kongsstol støtt ¬for alltid.
15. Ris og refsing gjev visdom,men ein gut ¬som får gjera som han vil,fører skam over mor si.
16. Får nidingar makta, ¬aukar synda,men når dei fell, ¬vert dei rettvise glade.
17. Tukta son din, ¬så gjev han deg roog gjer deg glad i hugen.
18. Utan openberring ¬fer folket vilt,lukkeleg er den som held lova.
19. Ein træl lèt seg ikkje ¬tukta med ord,han skjønar dei nok, ¬men lyder dei ikkje.
20. Ser du ein mann ¬som er snar når han talar– det er større von ¬for dåren enn for han.
21. Når ein skjemmer bort trælen ¬frå ungdomen av,vert han strid og ulydig til sist.
22. Snarsint mann ¬valdar strid og trette,den brålyndte ¬gjer mykje vondt.
23. Hovmod fører menneske ¬til fall,men den audmjuke vinn ære.