7. Velsigna er minnet ¬om den rettferdige,men namnet åt dei gudlause ¬rotnar bort.
8. Klok er den ¬som tek boda til seg,men den som fer ¬med dumt snakk, fell.
9. Trygt går den ¬som er heil i si ferd,men den som går krokvegar, ¬vert gripen.
10. Den som blunkar listig ¬med auga, valdar skade,den som fer ¬med dumt snakk, fell.
11. Rettferdig manns munn ¬er ei kjelde til liv,men munnen åt gudlause ¬løyner vald.
12. Hat vekkjer strid og trette,men kjærleik løyner alle brot.
13. På vitug manns lipper ¬er visdom å finna,men stokken skal brukast ¬på ryggen åt den tankelause.
14. Dei vise samlar på kunnskap;når dåren talar, er ulukka nær.
15. Rikmanns gods ¬er hans faste borg,armod er ulukka for dei fattige.
16. Det den rettvise tener, gjev liv,det den gudlause vinn, ¬fører til synd.
17. Å akta på tukt ¬er ein veg til liv,den som vanvørder refsing, ¬går seg bort.