1. Ordtøke av Salomo. Ein klok son ¬er til glede for far sin,men ein uvitug son ¬er mor si til sorg.
2. Gagnlause er skattar ¬vunne med urett,men rettferd bergar frå døden.
3. Herren lèt ikkje ¬den rettferdige svelta,men seier nei ¬når dei gudlause krev.
4. Fattig vert den ¬som er lat i sitt arbeid,men strevsam hand gjer rik.
5. Klok er den som samlar i hus ¬om sommaren,skam får den ¬som søv i skurdonna.
6. Over hovudet ¬på den rettferdigekjem velsigning frå Herren,men munnen åt gudlause ¬løyner vald.
7. Velsigna er minnet ¬om den rettferdige,men namnet åt dei gudlause ¬rotnar bort.
8. Klok er den ¬som tek boda til seg,men den som fer ¬med dumt snakk, fell.
9. Trygt går den ¬som er heil i si ferd,men den som går krokvegar, ¬vert gripen.
10. Den som blunkar listig ¬med auga, valdar skade,den som fer ¬med dumt snakk, fell.
11. Rettferdig manns munn ¬er ei kjelde til liv,men munnen åt gudlause ¬løyner vald.
12. Hat vekkjer strid og trette,men kjærleik løyner alle brot.
13. På vitug manns lipper ¬er visdom å finna,men stokken skal brukast ¬på ryggen åt den tankelause.
14. Dei vise samlar på kunnskap;når dåren talar, er ulukka nær.
15. Rikmanns gods ¬er hans faste borg,armod er ulukka for dei fattige.
16. Det den rettvise tener, gjev liv,det den gudlause vinn, ¬fører til synd.
17. Å akta på tukt ¬er ein veg til liv,den som vanvørder refsing, ¬går seg bort.
18. Den som løyner hat, ¬har falske lipper,ein dåre er den ¬som fer med slarv.
19. Den som talar mykje, ¬syndar lett,klok er den som tøymer tunga.