8. Dei las opp or Guds lovbok, stykke for stykke, og tolka det som vart lese, så folket skjøna det.
9. Statthaldaren Nehemja, presten Esra, den skriftlærde, og levittane som lærte folket, sa då til folkemengda: «Denne dagen er helga til Herren dykkar Gud. Syrg ikkje og gråt ikkje!» For heile folket gret då dei høyrde det som stod i lova.
10. Så sa Esra til dei: «Gå no heim, et feite retter og drikk søt vin! Send òg noko av det til dei som ingen dukar bord for. For denne dagen er helga til vår Herre. Ver ikkje sorgfulle! For gleda i Herren er dykkar styrke.»
11. Levittane roa folket. «Ver stille,» sa dei, «og syrg ikkje, for dette er ein heilag dag.»
12. Så gjekk alt folket bort. Dei åt og drakk, sende gåver og heldt ei stor gledehøgtid. For dei hadde skjøna det som vart sagt dei.
13. Dagen etter kom ættehovdingane i heile folket og prestane og levittane saman hjå Esra, den skriftlærde. Dei ville granska nøgnare det som stod i lova.
14. Då fann dei skrive i lova som Herren hadde gjeve Moses, at israelittane skulle bu i lauvhytter på høgtida i den sjuande månaden.
15. Dei skulle ropa ut og gjera kjent i alle byane sine og i Jerusalem: «Gå opp i fjellet og henta lauv av edle og ville oliventre, av myrt og palme og andre lauvrike tre, og lag hytter, som skrive står!»
16. Då gjekk folket ut og henta lauv, og dei laga seg hytter, kvar på sitt tak og i sitt tun. Det same gjorde dei i føregardane til Guds hus, på torget framfor Vassporten og på torget ved Efraims-porten.
17. Heile lyden som var komen heim att or fangenskapet, laga lauvhytter og budde i dei. Det hadde israelittane aldri gjort frå Josva Nunssons tid og til den dagen. Og dei var jublande glade.
18. Dag etter dag las Esra opp or Guds lovbok, frå den fyrste til den siste dagen. I sju dagar heldt folket helg og den åttande dagen ei høgtidssamling, som føreskrive var.