6. Kven kan stå seg ¬for hans harme,kven held ut ¬hans brennande vreide?Hans harme strøymer fram ¬som eld,og knausane styrtar saman ¬for han.
7. Herren er god, eit vern i naud.Han tek seg av dei ¬som tyr til han.
8. Men med veldig flaumgjer han ende på ¬sine motstandarar;sine fiendar jagar han ut ¬i mørkret.
9. Kva emnar de på mot Herren,han som reint kan gjera ende ¬på dykk?Nauda kjem ikkje ein gong til.
10. Som ihopfletta tornebusker,som eit knippe med kvister,som turr halm ¬skal dei brenna opp.
11. Frå deg gjekk det ut ¬ein mannsom emna på vondskap ¬mot Herrenog hadde vondt i tankar.
12. Så seier Herren:Om dei er aldri så sterke ¬og mange,skal dei hoggast ned ¬og verta borte.Og om eg har plaga deg,skal eg ikkje gjera det meir.
13. No vil eg bryta det åk ¬han la på deg,og slita sund dine lekkjer.
14. Men dette er Herrens påbod ¬om deg:Ditt namn skal ikkje ¬leva lenger.Eg vil rydja ut or ditt gudshusbåde utskorne ¬og støypte gudebilete.Eg vil laga ei grav åt deg,for du er funnen for lett.