25. Herren er god mot deisom ventar på han ¬og søkjer han.
26. Det er godt ¬å vera still for Herrenog venta på hjelp frå han.
27. Det er godt for mannenå bera åk i sin ungdom.
28. Han skal sitja åleine og teianår Herren legg bører på han,
29. bøya seg ned ¬med munnen mot jorda,– kanskje er det von –
30. snu kinnet til den som slår,og la seg metta med vanære.
31. For Herren støyter ikkje bortfor alle tider.
32. Valdar han sorg og plage,miskunnar han seg ¬i sin store truskap.
33. For det hugar ikkje Herrenå kua eller plaga menneska.