10. Fienden rette ut handaetter alle hennar skattar.Ho laut sjå at heidningarkom inn i hennar heilagdom,endå ho hadde nekta deiå vera med i din lyd.
11. Alt hennar folk må sukkamedan dei leitar etter brød.Dei byter sine skattar i mat,så dei kan berga livet.«Sjå, Herre, og legg merke tilkor vanvørd eg er!»
12. Å, alle de ¬som fer framom på vegen,gjev akt og sjå ¬om det finst ei liding så tungsom den eg har røynt,den Herren har late meg lidapå sin brennande vreidedag.
13. Herren sende eld ¬frå det høge,som gjekk meg ¬gjennom merg og bein.Han sette ut garn for mine føterog støytte meg unna.Han har gjort meg einsam,all dagen er eg sjuk.
14. Han vakta på mine syndersom var knytte saman ¬i hans hand.Dei låg som eit åk ¬på min nakkeog har brote mi kraft.Herren har gjeve meg ¬i hendenepå folk eg ikkje ¬kan stå meg imot.
15. Herren har vrakaalle dei kjemper ¬som fanst hjå meg.Han kalla saman ein flokk ¬imot meg,ville knusa mine unge menn.I vinpressa har Herren trakkaJuda, den unge møy.
16. Dette er det eg græt for,tårene strøymer frå augo mine.For langt borte frå meger dei som kunne trøysta ¬og gje meg mot.Det er ute med borna mine,fienden var for sterk.