11. Så ta dykk vel i vare, så sant de har livet kjært, og elska Herren dykkar Gud!
12. For vender de dykk bort frå han og held dykk til dei folkeslaga som enno er att hjå dykk, gifter born i hop og har anna samkvem med dei,
13. då skal de vita at Herren dykkar Gud aldri vil driva desse folka ut for dykk. Men dei skal verta til ei snare og ei felle for dykk, til ei svepe over ryggen og til tornar i augo dykkar, til dess de vert utrudde or dette gode landet som Herren dykkar Gud har gjeve dykk.
14. No fer eg snart den vegen som alt her på jorda må fara. Kom då i hug og lat det aldri gå dykk or minne at ikkje eit einaste av alle dei gode orda som Herren har tala til dykk, har vorte om inkje. Alt gjekk som han hadde sagt; ikkje eit ord vart om inkje.
15. Men liksom de har fått alt det gode som Herren dykkar Gud lova dykk, såleis skal Herren la alt det vonde han truga med, koma over dykk, til han har rudt dykk ut or dette gode landet som han har gjeve dykk.
16. Bryt de pakta som Herren dykkar Gud gjorde med dykk, går de av og dyrkar andre gudar og kastar dykk ned for dei, då skal Herrens vreide loga mot dykk; og snart skal de måtta bort frå det gode landet han har gjeve dykk.