1. Adoni-Sedek, kongen i Jerusalem, fekk høyra at Josva hadde teke Ai og bannstøytt byen, og at han hadde gjort like eins med Ai og kongen der som med Jeriko og kongen der. Han fekk òg høyra at folket i Gibeon hadde gjort fred med israelittane og budde midt imellom dei.
2. Då vart han livande redd; for Gibeon var ein stor by, som ein kongestad, større enn Ai, og alle mennene der var djerve krigarar.
3. Så sende Adoni-Sedek, kongen i Jerusalem, bod til Hoham, kongen i Hebron, til Piram, kongen i Jarmut, til Jafia, kongen i Lakisj, og til Debir, kongen i Eglon, og sa:
4. «Kom opp og hjelp meg, så vi kan slå folket i Gibeon fordi dei har gjort fred med Josva og israelittane.»
5. Då kom dei saman desse fem amorittkongane og drog opp med hærane sine. Det var kongane i Jerusalem, Hebron, Jarmut, Lakisj og Eglon. Dei kringsette Gibeon og ville ta på byen.
6. Men folket i Gibeon sende bod til Josva i leiren ved Gilgal og sa: «Slå ikkje handa av trælane dine, men kom opp til oss så fort du kan! Hjelp oss og berga oss! For alle amorittkongane som bur i fjellbygdene, har slege seg i hop mot oss.»