22. og gav dei dette landet som du med eid hadde lova fedrane deira, eit land som fløymer med mjølk og honning.
23. Og dei kom og tok det i eige. Men dei ville ikkje høyra på deg og levde ikkje etter di lov. Dei gjorde ikkje noko av alt det du hadde bode dei å gjera. Difor lét du all denne ulukka koma over dei.
24. Fiendane har bygt vollar heilt inn til byen, så dei kan ta han. Ved sverd og svolt og pest er byen gjeven i hendene på kaldearane, som strider imot han. No er det kome, det du har varsla før. Du ser det sjølv.
25. Men endå byen er i hendene på kaldearane, seier du til meg, Herre min Gud: «Kjøp deg dette jordstykket for pengar, og lat vitne stadfesta kjøpet!»
26. Då kom Herrens ord til Jeremia, og det lydde så:
27. Eg er Herren, all skapnings Gud. Skulle noko vera umogeleg for meg?
28. Difor, seier Herren, gjev eg denne byen i hendene på kaldearane, i hendene på babylonarkongen Nebukadnesar, og han skal ta han.
29. Kaldearane som strider mot byen, skal koma inn og setja eld på han; dei skal brenna alle husa der folk ofra på taka til Ba’al og rende ut drikkoffer for andre gudar og såleis gjorde meg harm.
30. For heilt frå sin ungdom har israelittane og judearane berre gjort det som vondt er i mine augo. Ja, israelittane har ikkje gjort anna enn harma meg med bileta dei har laga, seier Herren.