7. Så seier Herren:Gled deg storleg over Jakob,og rop av fagnad over han ¬som er hovding ¬mellom folka!Lat lovsongen ljoma og sei:«Herren har frelst sitt folk,dei som er att av Israel.»
8. Eg fører dei heim att ¬frå landet i nord,eg samlar dei ¬frå utkantane av jorda.Blant dei er både blinde ¬og halte,ja, svangre ¬og fødande kvinner med;dei kjem attende ¬i store flokkar.
9. Gråtande kjem dei, ¬med audmjuk bøn;eg leier og fører deitil rennande bekker,på jamn veg, ¬der dei ikkje snåvar.Eg er som ein far for Israel,Efraim er min fyrstefødde son.
10. Høyr Herrens ord, ¬de folkeslag!Forkynn det på fjerne strender ¬og sei:Han som spreidde Israel,samlar og gjæter detsom ein hyrding ¬gjæter sin flokk.
11. For Herren har fria ut Jakobog løyst han ¬or overmanns hand.
12. Dei kjem med jubelrop ¬til Sion-fjellet,dei strålar av glede ¬over Herrens gode gåver:korn og vin og olje,sauer og geiter og oksar.Sjølve skal dei vera ¬som ein vassrik hageog ikkje lenger lida naud.
13. Då skal jentene dansa av gledeog gamle menn gleda seg ¬med dei unge.Eg vender deira sorg til fryd,og trøystar og gleder ¬dei som syrgde.
14. Eg lèt prestane få rikeleg ¬med feite retterog mettar mitt folk ¬med gode gåver,lyder ordet frå Herren.
15. Så seier Herren:Høyr, det lyder klagerop ¬i Rama,det er einkvan ¬som græt så sårt.Rakel græt over borna sineog vil ikkje la seg trøysta,for dei er borte.