31. Sjå, dagar skal koma, ¬seier Herren,då eg gjer ei ny paktmed Israels ætt og Judas ætt,
32. ei pakt som er annleisenn den eg gjorde ¬med fedrane deira,den gongen eg tok dei i handaog førte dei ut or Egypt,den pakta med meg ¬som dei braut,endå eg var deira rette herre, ¬seier Herren.
33. Nei, såleis er den pakta ¬eg vil gjeramed Israels-folket ¬i dagar som kjem,lyder ordet frå Herren:Eg vil leggja mi lov ¬i hugen deiraog skriva henne i hjarta deira.Eg vil vera deira Gud,og dei skal vera mitt folk.
34. Då skal ingen lengerlæra sin neste og sin brorog seia: «Kjenn Herren!»For dei skal alle kjenna meg,både små og store, seier Herren.For eg vil tilgje ¬deira misgjerningog aldri meir ¬koma deira synd i hug.
35. Så seier Herren,han som sette sola til å lysa ¬om dagenog laga det såat månen og stjernene ¬lyser om natta,han som rører opp havet ¬så bylgjene brusar,– Herren, Allhærs Gud, ¬er hans namn:
36. Lèt eg denne skipnaden vika,lyder ordet frå Herren,skal Israels-ætta òg for alltidhalda opp med å vera mitt folk.