3. Så vil eg samla det som er att av sauene mine frå alle dei land eg har drive dei bort til. Eg vil føra dei tilbake til deira eigne beitemarker, og der skal dei auka og verta mange.
4. Då vil eg setja nye hyrdingar til å gjæta dei, så dei ikkje lenger skal skjelva av redsle, og ingen av dei skal saknast, lyder ordet frå Herren.
5. Sjå, dagar skal koma, ¬lyder ordet frå Herren,då eg lèt ein rettferdig renningveksa fram i Davids-ætta.Han skal vera konge ¬og styra med visdomog gjera rett og rettferd i landet.
6. I hans dagar ¬skal Juda verta frelstog Israel bu trygt.Og dette er namnet han skal få:Herren, vår rettferd.
7. Difor skal dagar koma, lyder ordet frå Herren, då dei ikkje lenger skal seia: «Så sant Herren lever, han som førte israelittane opp frå Egypt»,
8. men: «Så sant Herren lever, han som førte etterkomarane av Israels ætt heim att frå landet i nord», og frå alle dei andre landa eg hadde drive dei bort til, så dei kan få bu på si eiga jord.
9. Om profetane. Mitt hjarta er knust i min barm,alle mine lemer skjelv.Eg er som ein drukken mann,ein som vinen har maktstole.Det kjem frå Herren, ¬frå hans heilage ord.
10. Landet er fullt ¬av ekteskapsbrytararog sturer fordi det er forbanna;beita i øydemarka turkar bort.Folk spring ¬etter det som vondt er,og har sin styrke i urett.
11. Både prest og profet ¬er gudlause;jamvel i mitt eige hushar eg møtt deira vondskap,lyder ordet frå Herren.
12. Difor skal vegen deiraverta glatt og sleip for dei.Dei glid i mørkret og dett.For eg fører ulukke over deidet året eg krev dei ¬til rekneskap,lyder ordet frå Herren.
13. Hjå profetane i Samariasåg eg usømelege ting.Dei tala profetord ved Ba’alog førte Israel, folket mitt, vilt.
14. Hjå profetane i Jerusalemhar eg sett gruelege ting.Dei bryt ekteskapet ¬og fer med lygn,dei stør og styrkjer ¬ugjerningsmenn,så ingen vender om ¬frå sin vondskap.For meg har dei alle ¬vorte som Sodoma,folket i byen er som Gomorra.
15. Difor seier Herren, ¬Allhærs Gud,om desse profetane:Eg gjev dei malurt å etaog giftig vatn å drikka.For frå profetane i Jerusalemhar gudløysa nått ut ¬over heile landet.
16. Så seier Herren, Allhærs Gud:Høyr ikkje på det dei seier,profetane som spår for dykk!Dei berre narrar dykk.Frå deira eige hjartaog ikkje frå Herrens munnkjem dei syner dei ber fram.
17. Til dei som vanvørder ¬Herrens ord,seier dei: ¬«Det skal gå dykk vel,»og til alle som fylgjer ¬sitt harde hjarta:«Inga ulukke ¬skal koma over dykk.»
18. Kven har vore med ¬i Herrens råd,så han merka og høyrde ¬hans ord?Kven akta på hans ord ¬og lydde det?
19. No bryt harmen ut ¬som eit Herrens ver,ein kvervelstorm fer av stadog kvervlar mot hovuda på ¬dei gudlause.