4. Dei skal døy ein pinefull død, og det skal ikkje haldast syrgjehøgtid eller gravferd for dei; dei skal verta til gjødsel på marka. Sverd og svolt skal tyna dei, og lika av dei skal verta til føde for fuglane under himmelen og dyra på marka.
5. Så seier Herren: Gå ikkje inn i syrgjehus, gå ikkje dit og klag, og syn ikkje medkjensle med dei! For eg har teke min fred frå dette folket, min truskap og mi miskunn, lyder ordet frå Herren.
6. Når store og små døyr her i landet, skal dei ikkje koma i grav. Ingen skal halda syrgjehøgtid over dei, ingen skal rispa seg opp eller raka seg snau for deira skuld.
7. Ingen skal bryta brød til trøyst for den som syrgjer over ein død, eller gje han eit trøystestaup når han har mist far sin eller mor si.
8. Gå heller ikkje inn i eit hus der dei held gjestebod, for å sitja i lag med andre og eta og drikka.
9. For så seier Herren, Allhærs Gud, Israels Gud: Enno medan de lever, ja, beint framfor augo dykkar, lèt eg fagnadrop og glederop og røyst av brudgom og røyst av brur tagna på denne staden.
10. Når du kunngjer alt dette for folket her, kan det henda at dei spør deg: «Kvifor har Herren sagt at heile denne store ulukka skal koma over oss? Kva for ei misgjerning og kva for ei synd har vi gjort mot Herren vår Gud?»
11. Då skal du svara dei: Fedrane dykkar gjekk bort frå meg, lyder ordet frå Herren. Dei heldt seg til andre gudar, som dei dyrka og kasta seg ned for. Men meg vende dei seg frå, og mi lov heldt dei ikkje.
12. Og de har bore dykk verre åt enn fedrane dykkar. Alle fylgjer sitt vonde, harde hjarta og høyrer ikkje på meg.
13. Difor vil eg kasta dykk bort frå dette landet til eit land som korkje de eller fedrane dykkar har kjent. Der skal de dyrka andre gudar både dag og natt. For eg vil ikkje visa dykk nåde.
14. Sjå, dagar skal koma, lyder ordet frå Herren, då dei ikkje lenger skal seia: «Så sant Herren lever, han som førte israelittane opp frå Egypt,»