13. For du har like mange gudar som du har byar, Juda! Og de har reist like mange altar for Skamma som det er gater i Jerusalem, altar der de ofrar til Ba’al.
14. Du skal ikkje be for dette folket og ikkje bera fram klagerop og bøner for dei. For eg vil ikkje høyra når dei ropar til meg i si naud.
15. Kva vil ho som eg elskar, ¬i mitt hus,ho som har lagt ¬svikefulle planar?Kan lovnader ¬og heilagt offerkjøtta bort din vondskap?Då kunne du jubla.
16. Herren har kalla deg ¬eit oliventre,grønt, med fager frukt.Men med bulder og brakset elden det i brann,så greinene brotnar.
17. Herren, Allhærs Gud, ¬som planta deg,trugar deg no med ulukkefor det vonde ¬som Israels og Judas ættgjorde mot seg sjølve, ¬då dei ofra til Ba’alog såleis vekte min harme.
18. Herren gjorde det kjent ¬for meg,eg fekk vita om det;då synte du meg ¬deira gjerningar.
19. Eg hadde vore godtruen ¬som eit lamsom vert leitt til slakting.Eg visste ikkje at dei tenkte utvonde planar mot meg og sa:«Lat oss øydeleggja ¬både treet og fruktaog rydja han ut ¬or landet åt dei levande,så ingen nemner ¬namnet hans meir.»
20. Herre, Allhærs Gud, ¬du rettferdige domar,som granskar hjarta og nyrer,lat meg få sjå ¬at du tek hemn over dei;for eg har lagt mi sak i di hand.
21. Difor seier Herren så ¬om mennene i Anatot,som står meg etter livet ¬og seier:«Du må ikkje tala profetord ¬i Herrens namn,elles skal du døy for vår hand»,
22. ja, så seier Herren, ¬Allhærs Gud:Sjå, eg vil krevja dei ¬til rekneskap.Dei unge mennene ¬skal døy for sverd,deira søner og døtrer ¬skal døy av svolt.
23. Ingen av dei skal leivast;for eg fører ulukke ¬over Anatot-mennenedet året eg krev dei ¬til rekneskap.