1. De skal seia til brørne dykkar: «mitt folk» og til systrene dykkar: «du som har fått miskunn».
2. Før klagemål mot mor dykkar,før klagemål mot henne!For ho er ikkje kona mi,og eg er ikkje mannen hennar.Lat henne få horemina bort ¬frå andletetog horemerket frå barmen!
3. Elles skal eg kle henne nakenog stella henne fram ¬som ho varden dagen ho vart fødd.Eg vil gjera henne lik ¬ei øydemark, eit turrlende,og la henne døy av torste.
4. Borna hennar ¬vil eg ikkje miskunna,for dei er horeborn.
5. For mor deira var utru,ho som fekk dei, ¬bar seg skamleg åt.Ho sa: «Eg vil fara ¬etter mine elskarar,som gjev meg brød og vatn,ull og lin, olje og vin.»
6. Sjå, difor vil eg stengjavegen for henne med klunger.Eg reiser ein mur ¬framføre henne,så ho ikkje finn sine stigar.
7. Når ho renner ¬etter sine elskarar,skal ho ikkje nå dei att;når ho leitar etter dei,skal ho ikkje finna dei.Då skal ho seia: «Eg vil attendetil min fyrste mann,for eg hadde det betre då ¬enn no.»