13. Om den rettferdige seier eg: «Han skal leva.» Men lit han på si rettferd og gjer urett, då skal alle hans velgjerningar vera gløymde. Han skal døy på grunn av den uretten han har gjort.
14. Om den gudlause seier eg: «Han skal døy.» Men så vender han kanskje om frå si synd og gjer rett og rettferd.
15. Han gjev att det pant han har teke, gjev vederlag for det han har røva, og fylgjer dei føreskrifter som gjeld for livet, så han ikkje gjer urett. Då skal han ikkje døy, men leva.
16. Ikkje ei av dei syndene han har gjort, skal leggjast han til last. Når han gjer rett og rettferd, skal han leva.
17. No vil vel landsmennene dine seia: «Herren går ikkje fram på rett vis.» Men det er deira eiga åtferd som ikkje er rett.
18. Når den rettferdige gjev opp si rettferd og gjer urett, då skal han døy.
19. Og når den gudlause vender om frå sin vondskap og gjer rett og rettferd, då skal han leva.