1. Så lyfte ånda meg opp og førte meg til austporten i Herrens hus, den som vender mot aust. Attmed inngangen til porten såg eg tjuefem menn, og midt imellom dei såg eg Ja’asanja, son til Assur, og Pelatja, son til Benaja, som var hovdingar over folket.
2. Herren sa til meg: «Menneske, det er dei mennene som tenkjer ut vondskap og gjev dårlege råd her i byen.
3. Dei seier: Det hastar ikkje med å byggja hus. Byen er gryta, og vi er kjøtet.
4. Tal difor profetord mot dei! Tal profetord, menneske!»
5. Då kom Herrens Ande over meg og baud at eg skulle seia: Så seier Herren: Såleis talar de, Israels ætt, og eg kjenner dei tankane som stig opp i dykk.
6. De har drepe så mange her i byen at gatene er fulle av falne.
7. Difor seier Herren Gud: Dei som de drap og lét liggja i byen, dei er kjøtet, og byen er gryta. Men dykk skal eg føra ut derifrå.
8. De reddast for sverdet, og eg lèt sverdet koma mot dykk, lyder ordet frå Herren Gud.
9. Eg fører dykk ut or byen, gjev dykk over til framande og fullfører domen over dykk.
10. De skal falla for sverd; ved Israels grense vil eg halda dom over dykk. Då skal de sanna at eg er Herren.