9. Men oliventreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på oljen min,som gudar og menneske ¬ærar meg for,og gje meg til å svaga ¬over skogen?»
10. Då sa dei til fikentreet:«Kom du og ver kongen vår!»
11. Fikentreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på mi søte, gode fruktog gje meg til å svaga ¬over skogen?»
12. Så sa dei til vintreet:«Kom du og ver kongen vår!»
13. Vintreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på safta mi,som gjer gudar og menneske ¬glade,og gje meg til å svaga ¬over skogen?»
14. Då sa alle trea til klungeren:«Kom du og ver kongen vår!»
15. Klungeren svara:«Er det alvorat de vil salva meg til konge,så kom og svala dykk ¬i skuggen min!Men er det ikkje,skal det fara eld ¬ut frå klungeren,og han skal øyda ¬sedrane på Libanon.»
16. Har de fare ærleg og trufast fram når de no har teke Abimelek til konge? Har de gjort vel mot Jerubba’al og ætta hans og lønt far min for det han gjorde
17. då han stridde for dykk og våga livet og berga dykk frå midjanittane?
18. I dag har de reist dykk mot ætta åt far min og drepe sønene hans, sytti mann på éin stein, og så har de gjort Abimelek, son åt trælkvinna hans, til konge over borgarane i Sikem, fordi han er frenden dykkar.
19. Har de i dag fare ærleg og trufast fram mot Jerubba’al og ætta hans, så gjev de må få glede av Abimelek, og gjev han må få glede av dykk!
20. Men har de ikkje det, skal det fara eld ut frå Abimelek og tyna Sikems-mennene og dei som bur i borga. Og eld skal fara ut frå Sikems-mennene og dei som bur i borga, og tyna Abimelek.
21. Så rømde Jotam og kom seg unna. Han fór til Be’er; og der slo han seg ned, så Abimelek, bror hans, ikkje kunne nå i han.