1. Abimelek, son til Jerubba’al, fór til morbrørne sine i Sikem. Han tala med dei og med alt morfolket sitt og sa:
2. «Kjære, tala no så alle mennene i Sikem høyrer det, og spør dei: Kva er best for dykk, at sytti mann, alle sønene til Jerubba’al, rår over dykk, eller at berre ein mann har råderetten? Og kom så i hug at vi er same folket.»
3. Då tala morbrørne om han til alle mennene i Sikem og la alt fram for dei. Og hugen drog dei til Abimelek. «Han er ein av våre,» sa dei.
4. Så gav dei han sytti sekel av tempelskatten åt Ba’al-Berit. For dei leigde Abimelek nokre lause og uvørdne karar, og dei fylgde han.
5. Så fór han til huset åt far sin i Ofra og drap brørne sine, sønene til Jerubba’al, sytti mann på éin stein. Berre Jotam, yngste sonen til Jerubba’al, vart att; for han hadde gøymt seg.
6. Då samla dei seg, alle mennene i Sikem og alle som var i by-borga. Dei gjekk ut og gjorde Abimelek til konge, under eika der minnesteinen i Sikem står.
7. Då Jotam fekk vita det, gjekk han opp på toppen av Garisim-fjellet. Der stod han og ropa til dei: Høyr på meg, de Sikems-menner, så skal Gud høyra på dykk!
8. Det var ein gong at treaville salva seg ein konge.Dei sa til oliventreet:«Du skal vera kongen vår.»
9. Men oliventreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på oljen min,som gudar og menneske ¬ærar meg for,og gje meg til å svaga ¬over skogen?»
10. Då sa dei til fikentreet:«Kom du og ver kongen vår!»
11. Fikentreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på mi søte, gode fruktog gje meg til å svaga ¬over skogen?»
12. Så sa dei til vintreet:«Kom du og ver kongen vår!»
13. Vintreet svara:«Skulle eg gje avkall ¬på safta mi,som gjer gudar og menneske ¬glade,og gje meg til å svaga ¬over skogen?»
14. Då sa alle trea til klungeren:«Kom du og ver kongen vår!»
15. Klungeren svara:«Er det alvorat de vil salva meg til konge,så kom og svala dykk ¬i skuggen min!Men er det ikkje,skal det fara eld ¬ut frå klungeren,og han skal øyda ¬sedrane på Libanon.»
16. Har de fare ærleg og trufast fram når de no har teke Abimelek til konge? Har de gjort vel mot Jerubba’al og ætta hans og lønt far min for det han gjorde