15. Den dagen mønstra dei tjueseks tusen våpenføre menn frå dei andre byane; attåt det mønstra folket i Gibea sju hundre utvalde krigarar.
16. Mellom alle desse fanst det sju hundre utvalde menn som var keivhendte. Når dei kasta slyngjesteinen, råka dei alle saman på eit hår; ingen kasta i miss.
17. Utan at Benjamin var medrekna, mønstra Israel fire hundre tusen væpna menn, alle øvde krigarar.
18. Israelittane gjorde seg ferdige og fór opp til Betel. Der spurde dei Gud til råds: «Kven av oss skal fyrst dra ut i striden mot Benjamins-mennene?» Og Herren svara: «Juda fyrst.»
19. Om morgonen braut israellittane opp og leira seg midt imot Gibea.
20. Så drog dei fram til strid mot Benjamin; dei gjekk mot Gibea, fylka til strid.
21. Men folket i Benjamin braut fram frå Gibea og felte den dagen tjueto tusen israelittar.
22. Då tok israelittane mot til seg og fylka seg til strid på same staden som dei hadde fylka seg dagen før.
23. Dei gjekk opp til heilagdomen og gret for Herrens åsyn heilt til kvelds. Og dei spurde Herren: «Skal vi atter dra fram og strida mot frendane våre i Benjamin?» «Gå imot dei!» svara Herren.
24. Dagen etter gjekk israelittane mot Benjamins-mennene.
25. Og andre gongen kom Benjamin ut imot dei frå Gibea. Dei felte atter atten tusen israelittar, alle saman våpenføre menn.
26. Då drog heile Israels-hæren opp til Betel. Der sat dei gråtande for Herrens åsyn og fasta heile dagen, alt til kvelds. Dei bar fram brennoffer og måltidsoffer for Herren.
27. Og israelittane spurde Herren til råds, for den gongen stod Guds paktkiste der,