8. Då bad Manoah til Herren og sa: «Høyr meg, Herre! Lat den gudsmannen som du sende, koma hit att og læra oss korleis vi skal fara åt med det barnet som skal koma til verda.»
9. Gud høyrde Manoahs bøn. Og Guds engel kom att til kvinna ein gong ho sat utpå marka, og Manoah, mannen hennar, ikkje var med henne.
10. Då sprang ho svint heim og fortalde det til mannen sin og sa: «No har han synt seg for meg att, den mannen som kom til meg her om dagen.»
11. Manoah reiste seg og fylgde kona si. Då han kom ut til mannen, spurde han: «Er du den mannen som tala til kona mi?» «Ja,» svara han.
12. Då sa Manoah: «Når det no går som du har sagt, korleis skal vi då bera oss åt med guten, og kva skal vi gjera med han?»
13. Herrens engel svara: «Alt det eg nemnde for kona di, lyt ho akta seg for.
14. Ho må ikkje nyta noko som kjem frå vintreet, ikkje drikka vin eller sterk drikk og ikkje eta noko ureint. Alt det eg har sagt henne, lyt ho halda seg etter.»
15. Då sa Manoah til Herrens engel: «Kan du ikkje bia her eit bel, så vi får stella til eit kje for deg?»
16. Men Herrens engel svara: «Om du får meg til å bia, så et eg likevel ikkje av maten din. Men vil du laga til eit brennoffer, så ofra det til Herren!» Manoah visste ikkje at det var Herrens engel.
17. Difor sa han til han: «Kva er namnet ditt, så vi kan æra deg når det hender, det du har sagt?»
18. Då sa Herrens engel: «Kvifor spør du om namnet mitt? Det er eit underfullt namn!»
19. Så tok Manoah kjeet og grødeofferet og ofra det der på berget til Herren, han som gjer under. Medan Manoah og kona hans stod og såg på,
20. hende det noko. Då logen steig opp frå altaret mot himmelen, fór Herrens engel opp i logen. Då Manoah og kona hans såg det, kasta dei seg ned med andletet mot jorda.
21. Herrens engel synte seg ikkje oftare for Manoah og kona hans. Då skjøna Manoah at det var Herrens engel,