14. Eg har høyrt om deg at gudars ånd er i deg, og at du har synt at du har opplysning, skjøn og makelaus visdom.
15. No er vismennene og åndemanarane henta hit til meg for å lesa denne skrifta og tyda henne for meg. Men dei kan ikkje seia meg kva ho tyder.
16. Men eg har høyrt om deg at du kan gje tydingar og greia ut vanskelege spørsmål. Kan du no lesa skrifta og seia meg kva ho tyder, skal du verta kledd i purpur og få gullkjede om halsen, og i makt skal du vera den tredje i riket.»
17. Då tok Daniel til ords og sa til kongen: «Gåvene dine kan du ha sjølv eller gje dei til ein annan! Men skrifta på veggen skal eg lesa for kongen og fortelja kva ho tyder.
18. Konge, Den Høgste Gud gav Nebukadnesar, far din, kongedøme og makt, ære og herlegdom.
19. Og fordi Gud hadde gjeve han så stor makt, skalv alle folk og ætter med ulike språk for han og var redde. Kven han ville, drap han, og kven han ville, lét han leva; kven han ville, gjorde han stor, og kven han ville, gjorde han liten.
20. Men då han vart stor i eigne tankar, og hugen hans vart stolt og hovmodig, vart han støytt ned frå kongsstolen sin, og æra hans vart teken frå han.
21. Han vart utstøytt frå menneska, og hjarta hans vart som eit dyrehjarta. Han heldt til mellom villesla og åt gras liksom oksane. Kroppen hans vart vætt med dogg frå himmelen til dess han sanna at Den Høgste Gud rår over kongedømet blant menneska og kan gje det til kven han vil.
22. Men du, Belsasar, son hans, har ikkje audmykt deg, endå du visste alt dette.