14. Han ropa med høg røyst: Hogg treet ned, ¬skjer greinene av;snøy det for lauv, ¬kast frukta utover!Dyra under det skal rømaog fuglane flyga bort ¬frå greinene.
15. Lat berre rotstubben stå att ¬i jorda,i graset på marka,men bunden med lekkjer ¬av jern og kopar.Han skal vætast med dogg ¬frå himmelenog eta gras som dyra på marka.
16. Hans hjarta skal skapast om,så det ikkje meir ¬er eit menneskehjarta;eit dyrehjarta skal han få.Sju tider skal fara fram ¬over han.
17. Dette har vaktarane vedteke ¬i sitt råd,det har dei heilage avgjort ¬med sitt ord. Så skal alle som lever, sanna at Den Høgste rår over kongedømet mellom menneska. Han gjev det til kven han vil, og kan la den ringaste av alle menneske få det.
18. Dette var draumen som eg, kong Nebukadnesar, hadde. Sei no du, Beltsasar, kva han tyder. For ingen vismann i riket mitt kan tyda han. Men du kan, for du har dei heilage gudars ånd i deg.»
19. Daniel, som hadde fått namnet Beltsasar, stod ei stund som lama; tankane hans skræmde han. Då tok kongen til ords og sa: «Beltsasar, lat ikkje draumen og det han tyder, skræma deg.» Beltsasar svara: «Herre, gjev draumen måtte gjelda fiendane dine og tydinga motstandarane dine!
20. Treet du såg, var stort og sterkt. Toppen nådde til himmels, og treet var synleg over heile jorda.
21. Lauvet var fagert og frukta rik; det gav føde til alle. Dyra på marka heldt til under det, og fuglane under himmelen hadde reir i greinene.
22. Dette treet er deg sjølv, konge, stor og mektig som du er. Makta di har vakse og når til himmels, veldet ditt rekk til enden av jorda.
23. Konge, du såg at ein heilag vaktar kom ned frå himmelen og sa:Hogg treet ned ¬og øydelegg det!Lat berre rotstubben stå att ¬i jorda,i graset på marka,men bunden med lekkjer ¬av jern og kopar.Han skal vætast med dogg ¬frå himmelenog leva som dyra på markatil dess sju tider har fare fram ¬over han.
24. Når dette som Den Høgste har fastsett, kjem over min herre kongen, så tyder det, konge:
25. Du skal jagast bort frå menneska og halda til mellom dyra på marka. Du skal eta gras liksom oksane, og med dogg frå himmelen skal du vætast. Sju tider skal fara fram over deg til dess du sannar at Den Høgste rår over kongedømet mellom menneska og gjev det til kven han vil.
26. Det vart sagt at ein rotstubb av treet skulle stå att. Det tyder at kongedømet atter skal vera ditt frå den tid du sannar at Himmelen har makta.
27. Konge, ta difor imot mitt råd! Riv deg laus frå syndene dine med rettferd og frå misgjerningane dine med sælebot mot dei som lid naud! Så skal lukka di vara.»
28. Alt dette hende med kong Nebukadnesar.
29. Tolv månader etter, då kongen ein gong gjekk ikring på taket av slottet i Babylon,
30. sa han brått: «Sanneleg, dette er det store Babylon, som eg med mi veldige makt har bygt til kongssete, til ære for min herlegdom!»
31. Før kongen endå hadde tala ut, kom ei røyst frå himmelen: «Til deg, kong Nebukadnesar, lyder desse orda: Kongedømet er teke frå deg.
32. Du skal jagast bort frå menneska og halda til mellom dyra på marka. Du skal eta gras liksom oksane. Sju tider skal fara fram over deg til dess du sannar at Den Høgste rår over kongedømet mellom menneska og gjev det til kven han vil.»
33. I same stunda slo dette til. Nebukadnesar vart jaga bort frå menneska og åt gras liksom oksane. Kroppen hans vart vætt med dogg frå himmelen til dess håret voks og vart langt som ørnefjører, og neglene vart som fugleklør.
34. «Då tida var ute, lyfte eg, Nebukadnesar, augo mot himmelen, og eg fekk vitet mitt att. Eg lova og prisa Den Høgste og æra han som lever evig: Hans velde er eit evig velde,hans rike varer frå ætt til ætt.