14. Han ropa med høg røyst: Hogg treet ned, ¬skjer greinene av;snøy det for lauv, ¬kast frukta utover!Dyra under det skal rømaog fuglane flyga bort ¬frå greinene.
15. Lat berre rotstubben stå att ¬i jorda,i graset på marka,men bunden med lekkjer ¬av jern og kopar.Han skal vætast med dogg ¬frå himmelenog eta gras som dyra på marka.
16. Hans hjarta skal skapast om,så det ikkje meir ¬er eit menneskehjarta;eit dyrehjarta skal han få.Sju tider skal fara fram ¬over han.
17. Dette har vaktarane vedteke ¬i sitt råd,det har dei heilage avgjort ¬med sitt ord. Så skal alle som lever, sanna at Den Høgste rår over kongedømet mellom menneska. Han gjev det til kven han vil, og kan la den ringaste av alle menneske få det.
18. Dette var draumen som eg, kong Nebukadnesar, hadde. Sei no du, Beltsasar, kva han tyder. For ingen vismann i riket mitt kan tyda han. Men du kan, for du har dei heilage gudars ånd i deg.»
19. Daniel, som hadde fått namnet Beltsasar, stod ei stund som lama; tankane hans skræmde han. Då tok kongen til ords og sa: «Beltsasar, lat ikkje draumen og det han tyder, skræma deg.» Beltsasar svara: «Herre, gjev draumen måtte gjelda fiendane dine og tydinga motstandarane dine!
20. Treet du såg, var stort og sterkt. Toppen nådde til himmels, og treet var synleg over heile jorda.
21. Lauvet var fagert og frukta rik; det gav føde til alle. Dyra på marka heldt til under det, og fuglane under himmelen hadde reir i greinene.
22. Dette treet er deg sjølv, konge, stor og mektig som du er. Makta di har vakse og når til himmels, veldet ditt rekk til enden av jorda.
23. Konge, du såg at ein heilag vaktar kom ned frå himmelen og sa:Hogg treet ned ¬og øydelegg det!Lat berre rotstubben stå att ¬i jorda,i graset på marka,men bunden med lekkjer ¬av jern og kopar.Han skal vætast med dogg ¬frå himmelenog leva som dyra på markatil dess sju tider har fare fram ¬over han.
24. Når dette som Den Høgste har fastsett, kjem over min herre kongen, så tyder det, konge: