1. Arons-sønene Nadab og Abihu tok kvar si glopanne, hadde glør i dei, la røykjelse på glørne og bar uvigsla eld fram for Herren, i strid med det han hadde gjeve dei påbod om.
2. Då fór det ut eld frå Herren og tynte dei, og dei døydde for Herrens åsyn.
3. Og Moses sa til Aron: «Dette var det Herren tala om då han sa: På dei som står meg nær, vil eg visa meg heilag, framfor heile folket vil eg visa meg mektig.» Aron tagde.
4. Men Moses ropa på Misjael og Elsafan, sønene til Ussiel, som var farbror åt Aron, og sa til dei: «Kom hit og ber frendane dykkar bort frå heilagdomen og ut or leiren!»
5. Dei kom og gjorde som Moses hadde sagt, og bar dei ut or leiren med kjortlane på.
6. Då sa Moses til Aron og til Elasar og Itamar, sønene hans: «De skal ikkje la håret hanga fritt og ikkje riva sund kleda. For då kjem de til å døy, og Herren vert vreid på heile Israels-lyden. Men brørne dykkar, heile Israels-ætta, skal gråta over den elden som Herren har sendt.
7. De skal ikkje gå bort frå møteteltdøra, for då må de døy, for Herrens salvingsolje er på dykk.» Dei gjorde som Moses sa.
8. Herren sa til Aron:
9. «Vin eller sterk drikk må du og sønene dine ikkje drikka når de skal gå inn i møteteltet. For då kjem de til å døy. Det skal vera ei evig lov for dykk, frå ætt til ætt,
10. så de kan skilja mellom heilagt og vanheilagt, mellom ureint og reint,
11. og læra israelittane alle dei lovene som Herren har late Moses kunngjera for dei.»
12. Moses sa til Aron og til Elasar og Itamar, dei av sønene hans som endå var i live: «Ta det grødeofferet som er att av Herrens eldoffer, og et det usyrt frammed altaret! For det er høgheilagt.