27. Då sende farao bod etter Moses og Aron og sa til dei: «Denne gongen har eg synda. Herren har rett, eg og folket mitt har urett.
28. Bed til Herren at han må gjera slutt på toreslåtten og haglet! Så skal eg la dykk fara, og de treng ikkje vera her lenger.»
29. Moses svara: «Så snart eg kjem ut or byen, skal eg lyfta hendene og be til Herren. Då skal tora halda opp og haglet driva av, så du skal skjøna at jorda høyrer Herren til.
30. Men det veit eg at du og tenarane dine enno ikkje har age for Herren Gud.»
31. Både lin og bygg var nedslegne; for bygget stod med aks og linet i blom.
32. Men kveiten og spelten var ikkje nedslegne; for dei vert mogne seinare.
33. Moses gjekk bort frå farao og ut or byen, og han lyfte hendene til Herren. Då heldt tora og haglveret opp, og regnet strøymde ikkje ned på jorda meir.
34. Men då farao såg at regnet og haglet og tora hadde stogga, heldt han fram med å synda; dei gjorde seg harde, både han og tenarane hans.
35. Det gjekk som Herren hadde sagt gjennom Moses: Farao gjorde seg hard og ville ikkje la israelittane fara.