8. «Kor langt oppi åra er du?» spurde farao.
9. Jakob svara: «I 130 år har eg ferdast ikring i framandt land. Få og vonde har leveåra mine vore. Dei har vore færre enn dei år fedrane mine levde som framande.»
10. Så bad Jakob farvel med farao og gjekk bort frå han.
11. Josef lét far sin og brørne sine busetja seg i Egypt. Han gav dei jord i Ramses-bygda, den beste delen av landet, som farao hadde sagt.
12. Og Josef sytte for brød til far sin og brørne sine og heile farsfolket sitt og gav dei etter talet på borna deira.
13. Det fanst ikkje brød i heile landet; for uåret var svært hardt. Både Egypt og Kanaan var reint avmakta av hungersnauda.
14. Josef samla då alle pengane som fanst i Egypt og Kanaan; han fekk dei for kornet folk kjøpte. Og Josef tok pengane med til huset åt farao.
15. Men då dei ikkje hadde meir pengar i Egypt og Kanaan, kom alle egyptarane til Josef og sa: «Gjev oss brød! Skal vi døy for augo dine berre fordi vi ikkje har meir pengar?»
16. Josef svara: «Kom hit med buskapen dykkar, så skal eg gje dykk brød for feet, om de ikkje har meir pengar.»
17. Då kom dei til Josef med buskapen sin, og han gav dei brød for hestane, småfeet, storfeet og esla. Han heldt dei med brød det året, og for det fekk han heile buskapen deira.