2. Då steig det opp or elva sju kyr, fine å sjå til og godt i hold, og dei gav seg til å beita i elvegraset.
3. Etter dei kom det sju andre kyr opp or elva, stygge å sjå til og ringt i hold. Dei vart ståande attmed dei fyrste kyrne på elvebakken.
4. Og dei stygge, magre kyrne åt opp dei sju fine og feite. Då vakna farao.
5. Men så sovna han att og hadde ein draum til. No såg han sju tjukke, gode aks som voks på eitt og same strået.
6. Etter dei skaut det opp sju andre aks, som var tynne og svidne av austavinden.
7. Dei tynne aksa slukte dei sju tjukke, fulle aksa. Då vakna farao og skjøna at det var ein draum.
8. Men om morgonen hadde han slik uro i seg. Han sende bod etter alle spåmenn og vismenn i Egypt. Og farao fortalde dei draumane sine; men det var ingen som kunne tyda dei for han.
9. Då tok skjenkjarmeisteren åt farao til ords og sa: «Eg må minna om syndene mine i dag.
10. Farao vart ein gong harm på tenarane sine, meg og bakarmeisteren, og sette oss i varetekt hjå hovdingen over livvakta.