4. Eg skal gjera ætta di tallaus som stjernene på himmelen og gje henne alle landa her. Og i di ætt skal alle folk på jorda velsignast,
5. fordi Abraham lydde meg og heldt seg etter det eg har fastsett, boda og føresegnene og lovene mine.»
6. Så vart Isak buande i Gerar.
7. Då mennene der på staden spurde han ut om kona hans, sa han: «Ho er syster mi.» Han torde ikkje seia at ho var kona hans; han var redd dei skulle slå han i hel for Rebekka skuld, av di ho var så ven.
8. Då han hadde vore der ei tid, hende det at Abimelek, filistarkongen, såg ut gjennom vindauga og fekk sjå at Isak gav Rebekka, kona si, kjærteikn.
9. Abimelek kalla Isak til seg og sa: «Ho er då kona di! Kvifor sa du at ho er syster di?» Isak svara: «Eg tenkte eg kunne missa livet for hennar skuld.»
10. Då sa Abimelek: «Kva har du gjort imot oss? Kor lett kunne det ikkje ha hendt at einkvan av folket hadde lege med kona di, og då hadde du ført skuld over oss!»
11. Så gav Abimelek heile folket dette påbodet: «Den som rører denne mannen eller kona hans, skal døy.»
12. Isak sådde korn der i landet og fekk hundre foll det året. Herren velsigna han,
13. så han vart ein velhalden mann. Eigedomen hans auka meir og meir, til han vart svært rik.
14. Han åtte småfe og storfe og trælar i slik mengd at filistarane vart avundsjuke på han.
15. Alle brunnane som trælane åt far hans hadde grave medan Abraham levde, kasta filistarane att og fylte dei med jord.