18. Isak grov opp att dei brunnane som dei hadde grave medan Abraham, far hans, levde, og som filistarane hadde kasta att då Abraham var død. Han gav dei same namna som far hans hadde gjeve dei.
19. Då trælane åt Isak heldt på å grava i dalen, fann dei ei vassåre.
20. Men gjætarane frå Gerar tretta med gjætarane åt Isak og sa: «Det er vårt vatn!» Så kalla han brunnen Esek, fordi dei tretta med han.
21. Sidan grov dei ein annan brunn. Men då det vart strid om den òg, kalla Isak han Sitna.
22. Han flytte bort derifrå og grov endå ein brunn. Den vart det ingen strid om. Difor kalla Isak han Rehobot og sa: «No har Herren gjort det romsleg for oss, så vi kan verta mange i landet.»
23. Frå Rehobot fór Isak til Be’er-Sjeba.
24. Same natta synte Herren seg for han og sa:«Eg er Gud åt Abraham, ¬far din.Ver ikkje redd, ¬for eg er med deg!Eg vil velsigna degog gjera ætta di storfor Abraham, min tenar, ¬skuld.»
25. Så bygde Isak eit altar der og kalla på Herrens namn. Han sette opp teltet sitt, og trælane hans grov ein brunn.
26. Abimelek kom til han frå Gerar saman med Akussat, venen sin, og Pikol, hærføraren sin.
27. Då sa Isak til dei: «Kvifor kjem de til meg, de som hatar meg og har drive meg bort frå dykk?»
28. Dei svara: «Vi har klårt sett at Herren er med deg. Og no seier vi: Lat oss sverja kvarandre ein eid! Vi vil gjera ei pakt med deg:
29. Du skal ikkje gjera oss noko vondt, liksom heller ikkje vi har rørt deg. Vi gjorde berre vel imot deg og lét deg fara i fred. Du er då velsigna av Herren.»