8. Derifrå flytte han opp i fjellet austanfor Betel og sette opp teltet sitt, så han hadde Betel i vest og Ai i aust. Der bygde han eit altar for Herren og kalla på Herrens namn.
9. Sidan drog Abram vidare frå stad til stad, til Negev.
10. Så vart det uår i landet. Då fór Abram ned til Egypt og ville halda til der; for nauda var stor i landet.
11. Då det leid så langt at han mest var komen til Egypt, sa han til Sarai, kona si: «Høyr no her! Eg veit at du er ei fager kvinne.
12. Når egyptarane får sjå deg, kjem dei til å seia: Dette er kona hans! Så slår dei meg i hel og lèt deg leva.
13. Kjære, sei at du er syster mi, så det kan gå meg vel for di skuld, og eg ikkje skal missa livet!»
14. Då så Abram kom fram til Egypt, såg egyptarane at kvinna var ovfager.
15. Og då stormennene åt farao fekk sjå henne, rosa dei henne for han. Så vart ho henta til huset åt farao.
16. Og farao gjorde vel imot Abram for hennar skuld. Han fekk småfe, storfe og esel, trælar og trælkvinner, eselhopper og kamelar.
17. Men Herren slo farao og huset hans med svære plager på grunn av Sarai, kona hans Abram.