14. Сите оние што се управуваат по Духот Божји, се синови Божји;
15. зашто вие не примивте дух на ропство, за да бидете во страв, туку Го примивте Духот на посинувањето, преку Кого велиме: „Ава, Оче!“
16. Самиот Дух му сведочи на нашиот дух дека ние сме чеда Божји.
17. А ако сме, пак, чеда, ние сме и наследници: наследници на Бога и сонаследници Христови, но само ако со Него страдаме, та со Него и да се прославиме.
18. Зашто мислам дека страдањата на сегашното време не се ништо спрема славата која треба да се открие кон нас.
19. И секое создание со нетрпение го очекува откривањето на синовите Божји,
20. зашто и созданието не ѝ се покори на суетата доброволно, туку по волјата на Оној Кој го покори, а со надеж,
21. дека и самото создание ќе се ослободи од ропството на распадливоста при славното ослободување на чедата Божји.
22. Зашто знаеме дека целото создание заедно со нас стенка како во породилни болки.
23. И не само тоа, туку и ние самите, кои ги имаме првините на Духот, воздивнуваме во себе, очекувајќи посинување и откупување на нашето тело.
24. Зашто со таа надеж бевме спасени. А надежта што се гледа не е вистинска надеж. Зашто, кој би се надевал во тоа што го гледа?
25. Кога се надеваме, пак, на она што не го гледаме, со трпение го очекуваме.