47. Жената, штом виде дека не може да се сокрие, со треперење пристапи, па како падна пред Него, Му кажа пред сиот народ зошто се допрела и дека веднаш оздравела.
48. А Тој ѝ рече: „Не бој се, ќерко, верата твоја те спаси; оди си во мир!“
49. Додека Тој уште зборуваше, дојде некој откај старешината на синагогата и Му рече: „Ќерка ти умре; не мачи Го Учителот!“
50. Но Исус, штом го слушна тоа, му одговори и рече: „Не плаши се! Само верувај и ќе биде спасена!“
51. А кога пристигна во куќата, никому не му дозволи да влезе, освен на Петар, Јован и Јаков, и на таткото и мајката на девојката.
52. Сите плачеа и ридаа по неа. Но Тој им рече: „Не плачете, таа не е умрена, туку спие.“
53. И Му се потсмеваа, знаејќи дека е умрена.
54. А Тој откако ги истера сите, ја фати за рака и извика, велејќи: „Девојко, стани!“
55. И се поврати нејзиниот дух, и се дигна веднаш, и тој заповеда да ѝ дадат да јаде.
56. И се зачудија родителите нејзини. А Тој им заповеда никому да не кажуваат за тоа што стана.