13. Кој е меѓу вас мудар и умен, нека ги покаже преку своето добро однесување делата свои во кротост и мудрост.
14. Но, ако во срцата свои имате горчлива завист и карање, не фалете се и не лажете против вистината:
15. тоа не е мудрост која доаѓа озгора, туку земна, душевна, бесовска;
16. зашто, каде што има завист и карање, таму има неслога и сѐ е лошо.
17. А мудроста, што иде озгора, е најнапред чиста, а потоа мирна, кротка, покорна, полна со милост и добри плодови, непристрасна и нелицемерна.
18. Плодот, пак, на правдата во мир се сее од миротворците.