20. Потоа продолжи: „Човекот духовно се опоганува од она што излегува од него.
21. Зашто, однатре, од човековото срце, излегуваат грешните мисли кои водат кон неморал, кражби, убиства,
22. брачни неверства, алчност, лошотија, измами, завист, навреди, горделивост и безумија.
23. Сите овие лоши работи излегуваат однатре и тие се што го опогануваат човекот.“
24. Заминувајќи си оттаму, Исус отиде во пределот на градовите Тир и Сидон. Се смести во една куќа и се трудеше никој да не дознае за тоа, но не можеше да остане во тајност.
25. Една жена, чија ќерка беше обземена од демонски дух, дозна каде е Исус. Веднаш дојде кај Него и падна на колена.
26. Жената беше Гркинка, родум од областа Феникија, во Сирија. Таа Го замоли Исуса да ја ослободи нејзината ќерка од демонот.
27. Но Исус и рече: „Дозволи најпрво Божјите избрани деца, Израелците, да се нахранат! Не е право да им се одземе лебот на децата и да им се даде на кучињата!“
28. „Така е, Господине, но и кучињата под масата ги јадат трошките што им паѓаат на децата!“ – Му одговори таа.
29. Тогаш Исус и рече: „За ваквиот одговор, оди си, ќерка ти веќе ја излекував од демонскиот дух!“
30. Кога жената се врати дома, ќерка и лежеше в постела излекувана од демонскиот дух.
31. Враќајќи се од месноста околу градот Тир, преку градот Сидон, Исус се упати назад кон Галилејското Езеро, во подрачјето на Декаполис.
32. Му донесоа еден глувонем човек и луѓето Го молеа да го излекува со Својот допир.
33. Исус го тргна човекот настрана и со Своите прсти му ги допре ушите. Потоа со плунка на прстите му го намачка јазикот.
34. Со поглед кон небото и со длабока воздишка, Исус рече: „Хипатах!“ - што на арамејски јазик значи: „Отвори се!“
35. Слухот на човекот веднаш му се отвори, а во исто време почна јасно и разбирливо да зборува.
36. Исус им нареди никому да не кажуваат за ова. Но, колку повеќе им забрануваше, толку повеќе тие зборуваа за тоа.
37. Сите беа исполнети со восхит и говореа: „Сe што прави Тој е добро! На глувите им дава слух, а на немите моќ на говор!“