18. Кога Исус се враќаше на бротчето, човекот кој дотогаш беше обземен од демони Го молеше и тој да тргне со Него.
19. Но Исус не му дозволи, туку му рече: „Оди си дома и кажи им на твоите роднини што стори Господ за тебе со Своето милосрдие.“
20. Тогаш тој си замина и патуваше по пределот на Декаполис и на сите им раскажуваше за она што Исус го стори за него. И секој што ќе чуеше се восхитуваше.
21. Уште еднаш Исус отплови на спротивната страна од Галилејското Езеро. Тукушто излезе на брегот, многуброен народ се насобра околу Него.
22. Тогаш Му пристапи началникот на тамошната синагога, по име Јаир, клекна на колена
23. и почна сесрдно да Го моли: „Ќерката ми е на умирање! Дојди, положи раце врз неа за да оздрави и да живее!“
24. Тогаш Исус тргна со Јаир, а многуброен народ ги следеше, туркајќи се околу Него.
25. Меѓу народот имаше една жена која крвавела веќе дванаесет години.
26. Се намачила одејќи по лекари на кои го потрошила сиот свој имот, но напразно - состојбата уште повеќе и се влошувала.
27. Оваа жена слушала што се зборува за Исус. Крадешкум, таа се доближи до Исус одзади и се допре до Неговата облека.
28. Зашто, во себе си велеше: „Само да се допрам до Неговата облека - ќе оздравам!“
29. Крвавењето веднаш и запре и таа почувствува дека нејзиното тело оздраве.
30. Во истиот момент и Исус почувствува дека од Него излезе исцелителна сила. Обраќајќи му се на народот, запраша: „Кој се допре до мојата облека?“