1. По извесно време, Исус повторно се врати во Кафарнаум и набргу се дозна дека Тој е дома.
2. Тогаш толку народ се насобра, што веќе немаше место ни пред вратата. Исус им ја проповедаше Божјата порака.
3. Четворица мажи, носејќи на носила еден парализиран човек, се упатија кон Исус.
4. Бидејќи не можеа да дојдат до Него, поради многубројниот народ, тие се искачија на кровот, направија отвор над местото каде што стоеше Исус и ги спуштија носилата со парализираниот човек.
5. Гледајќи со колкава вера го прават ова, Исус му рече на парализираниот: „Синко, гревовите ти се простуваат!“
6. Тука беа присутни и некои вероучители, кои во себе почнаа да се прашуваат:
7. „Како смее да зборува вака!? Тој се прави Бог! Кој може да простува гревови освен Бог!?“
8. Во истиот момент, Исус ги проѕре нивните мисли и им рече: „Зошто ви идат такви зли мисли?
9. Што е полесно за Мене: да му речам на парализираниот дека му се простуваат гревовите или да му речам да стане, да си ја земе постелата и да си оди дома?
10. Но ќе ви докажам дека Јас, Синот Човечки, имам власт да простувам гревови на Земјава!“ Тогаш Исус му рече на парализираниот:
11. „Стани, земи си ја постелата и оди си дома!“
12. Пред очите на сите, човекот веднаш стана, си ја зеде постелата и излезе. Луѓето беа вчудовидени и Му оддаваа слава на Бога, велејќи: „Вакво нешто досега не сме виделе!“
13. Исус повторно отиде на брегот на Галилејското Езеро. Голема толпа луѓе се собра околу Него и Тој ги поучуваше.