36. Се молеше вака: „Аба! Татко! За тебе сe е можно! Не дозволувај да страдам на ваков суров начин! Сепак, нека се исполни Твојата волја, а не Мојата!“
37. Кога Исус се врати кај Своите ученици, ги затекна како спијат, па му рече на Петар: „Зар спиеш, Симоне!? Не можеше ли да останеш буден еден час?
38. Разбудете се и молете се да не бидете совладани од искушението што доаѓа, зашто, иако духот е храбар, телото е слабо!“
39. Потоа Исус пак се оддалечи малку и продолжи да се моли со истата молитва.
40. Кога повторно се врати, учениците и овојпат беа заспале; очите едноставно им се затвораа и не знаеја што да Му одговорат.
41. Кога и по третпат се врати, Исус им рече: „Зар и понатаму спиете и се одморате!? Доста беше! Дојде времето Мене, Синот Човечки, да Ме предадат во рацете на грешници.
42. Станувајте, тргнуваме! Предавникот Мој е веќе овде!“
43. И веднаш, уште додека Исус зборуваше, пристигна предавникот Јуда, кој беше еден од дванаесеттемина Исусови ученици. Со себе водеше голема толпа народ, вооружен со мечеви и со стапови. Сите тие беа испратени од свештеничките поглавари, од вероучителите и од народните старешини.
44. Претходно предавникот Јуда со нив беше договорил знак: „Фатете Го Оној што при поздравувањето ќе го бакнам и одведете Го внимателно!“
45. Јуда дојде право кај Исус и Му рече: „Учителе!“ Потоа Го поздрави со бакнеж.
46. Тогаш луѓето Го зграпчија Исуса и Го уапсија.
47. Еден од присутните извлече нож и замавнувајќи му го отсече увото на слугата на Првосвештеникот.
48. А Исус им рече: „Што сте излегле против Мене со мечеви и со стапови?
49. Секојдневно седев со вас во храмот и поучував, ама не Ме уапсивте. Но мора да се исполнат запишаните претскажувања за Мене.“
50. Тогаш сите ученици на Исус се разбегаа и Го напуштија.
51. По Него одеше само едно момче наметнато со платно на голото тело.