27. По Исуса врвеше многуброен народ, меѓу нив и некои жени, кои плачеа и Го оплакуваа.
28. Исус се сврте кон нив и им рече: „Ќерки ерусалимски! Не оплакувајте Ме Мене, туку себеси и своите деца,
29. зашто идат денови, кога ќе се вели: ,Блазе си им на неротките, на утробите што не раѓале и на градите што не доеле!‘
30. Во тие дни луѓето ќе им довикуваат на планините: ,Паднете врз нас!‘, и на ридовите: ,Затрупајте нe!‘
31. Зашто, ако вака се постапува со зеленото стебло, тогаш што ли го очекува искршеното!?“