54. Му дојде на помош на Својот слуга Израел, припомнувајќи си за милоста
55. што им ја вети на нашите предци, за Авраам и за неговото потомство, довека!“
56. Марија остана кај Елисавета околу три месеци, а потоа се врати дома.
57. Дојде време Елисавета да се породи и таа роди син.
58. Кога нејзините соседи и роднини видоа дека Господ покажа кон неа голема благонаклоност, заедно со неа се радуваа и тие.
59. На осмиот ден по раѓањето го донесоа детето да го обрежат и сакаа да му дадат име Захарија, според името на татко му.
60. Но мајка му рече: „Не, туку ќе се вика Јован!“
61. Тие и велеа: „Па никој од твоите роднини не се вика така!“
62. Потоа преку знаци го прашаа таткото, како сака да се вика детето.
63. Захарија побара една плоча за пишување и напиша: „Ќе се вика Јован!“ Сите беа изненадени.
64. Во истиот миг, му се врати говорот на Захарија и тој почна да Го слави Бога.
65. По ова страв завладеа меѓу луѓето во тој крај, а за овие случки се расправаше по сиот планински предел на Јудеја.
66. Сите што ќе слушнеа за ова размислуваа и се прашуваа: „Што ли ќе биде од ова дете!?“, зашто беше очигледно дека со него беше силата Господова.
67. Тогаш Захарија, таткото на Јован (Крстител), се исполни со Свет Дух и го изрече ова пророштво:
68. Слава нека Му е на Господ, Израеловиот Бог, Кој му дојде на помош на Својот народ и го избави!