18. зашто пет мажи си имала досега, а и овој што сега го имаш не ти е законски маж! Вистина е тоа што го рече.“
19. Жената Му рече: „Господине, гледам дека си пророк!
20. Кажи ми, зошто вие Евреите велите дека Ерусалим е единственото место каде што треба да му се поклонуваме на Бог, додека ние Самарјанците сметаме дека тоа е гората Геризим, каде што се поклонуваа и нашите предци?“
21. Исус и рече: „Верувај ми, жено, дека доаѓа време кога нема да биде важно дали Му се поклонувате на небесниот Татко во Ерусалим или на оваа гора.
22. Вие Самарјанците не Го познавате Оној на Кој Му се поклонувате. А ние Евреите знаеме на Кого Му се поклонуваме, бидејќи спасението доаѓа преку Евреите.
23. Но доаѓа време, и веќе е дојдено, кога вистинските поклоници ќе бидат воведени во вистината од Божјиот Дух и ќе Му се поклонуваат на небесниот Татко онака како што тоа го сака небесниот Татко.
24. Бог е Дух и оние што Му се поклонуваат мораат да го прават тоа сходно со вистината која им ја открива Божјиот Дух.“
25. Жената му рече: „Знам дека треба да дојде Месијата, Помазаникот. Кога ќе дојде, Тој ќе ни објасни се.“
26. „Тоа Сум Јас - Овој што сега разговара со тебе!“ - и рече Исус.
27. Во тој момент пристигнаа Неговите ученици и се зачудија што Исус разговара со жена, но никој не и рече: „Што сакаш?“, ниту пак некој Му рече на Исус: „Зошто зборуваш со неа?“
28. А жената ја остави својата стомна, отрча во градот и почна да му зборува на народот:
29. „Дојдете да видите еден човек кој ми кажа се што сум направила! Да не е Тој Месијата?“
30. Луѓето излегоа од градот и тргнаа кон Исус.
31. Во меѓувреме, Исусовите ученици Го нудеа: „Раби, земи јади нешто!“
32. Но Тој им рече: „Јас имам храна за која вие не знаете.“
33. Учениците почнаа да се прашуваат меѓу себе: „Зар некој Му донесол нешто за јадење?“
34. Тогаш Исус им објасни: „Храна за Мене е да ја вршам Божјата волја. Тој ме испрати за да го довршам делото што ми го довери.
35. Зар вие не велите дека уште четири месеци, па ќе дојде времето за жетва!? А Јас ви велам: подигнете го погледот и видете ги полињата - тие се веќе втасани за жетва!
36. Жетварите веќе добиваат плата за својот труд, а плодот што го собираат се луѓето кои преку нив дошле до вечен живот. Така и сејачите и жетварите заедно се радуваат.
37. Зашто поговорката: ?Еден сее, а друг жнее‘ е вистинита.