3. Тогаш Марија зеде половина литар чист и скапоцен нардов парфем, Му ги полеа стапалата на Исус и Му ги избриша со својата коса. По куќата се рашири пријатниот мирис на парфемот.
4. Еден од Исусовите ученици, Јуда Искариот, (кој подоцна Го предаде) рече:
5. „Овој парфем можеше да се продаде за триста денарии, а парите да им се разделат на сиромасите!“
6. Ова не го рече од грижа за сиромасите, туку затоа што беше крадец. Имено, тој беше благајник и си земаше од парите што беа кај него.
7. „Оставете ја!“ - одговори Исус на тоа. „Парфемот бил чуван за да послужи за Мојот погреб.
8. Сиромаси секогаш ќе има меѓу вас, а Мене Ме немате секогаш.“
9. Во меѓувреме голем број Евреи дознаа дека Исус е таму, па дојдоа, не само заради Него, туку и да го видат Лазара, кого Тој го оживе од мртвите.
10. Тогаш свештеничките поглавари решија да го убијат и Лазара,
11. бидејќи заради него голем број Евреи ги напуштаа свештениците и почнуваа да веруваат во Исус.
12. Следниот ден многубројниот народ што беше дошол на празникот разбра дека Исус доаѓа во Ерусалим.
13. Луѓето зедоа палмови гранчиња, па излегоа да Го пречекаат, извикувајќи: „Спаси не сега! Благословен е Тој што доаѓа во името на Господ! Благословен да е Царот на Израел!“
14. Исус најде едно младо магаре и се качи на него, токму како што беше претскажано во Светото Писмо:
15. „Не плаши се, ерусалимски народе! Погледни! Царот твој доаѓа, јавајќи на младо магаре!“
16. Во почетокот Неговите ученици не сфатија дека ова беше исполнување на пророштвото, но кога Исус се прослави, тогаш си спомнаа дека ова беше претскажано за Него и дека тие беа учесници и очевидци.
17. А народот што беше со Исус кога Тој го повика Лазара од гробот и го оживе од мртвите продолжуваше да раскажува насекаде за таа случка.