1. Кога дојде празникот Духовден, сите христијани се собраа на едно место.
2. Тогаш ненадејно од небото се чу бучава како од силен виор. Бучавата ја исполни целата куќа каде што беа собрани.
3. Се појавија одвоени јазици, како од оган, и се спуштија врз секој од нив.
4. Сите се исполнија со Светиот Дух и почнаа да зборуваат на различни јазици, како што им даваше способност Светиот Дух.
5. Во тоа време во Ерусалим престојуваа побожни Евреи дојдени од секој народ под небесниот свод.
6. Кога ја слушнаа бучавата, мнозина дотрчаа да видат што се случува и се збунија, зашто секој ги слушаше христијаните како зборуваат на неговиот јазик!
7. Сите се чудеа и збунето, велеа: „Како е можно ова? Зар сите овие луѓе што зборуваат не се од Галилеја?
8. Како, тогаш, секој од нас го слуша јазикот од својот роден крај?
9. Меѓу нас има Парќани, Мидијци и Еламијци, потоа луѓе што живеат во Месопотамија, во Јудеја, во Кападокија, во Понт и во Азија,
10. во Фригија и во Памфилија, во Египет, во областите на Либија близу до Киренеја, како и гости од Рим
11. (Евреи и прозелити), луѓе од Крит и Арапи, и сите ние ги слушаме како зборуваат на нашите јазици за прекрасните дела што ги извршил Бог!“
12. Зачудени и збунети, еден на друг си велеа: „Што ли значи ова?“
13. Други, пак, се потсмеваа и велеа: „Пијани се! Се изнапиле слатко вино!“
14. Тогаш стана Петар, заедно со другите единаесет апостоли, и гласно им се обрати на насобраните: „Луѓе, Евреи и сите други што живеете во Ерусалим! Ова треба да го знаете! Послушајте ме што ќе ви кажам: